Linosnede of linoleumsnede is een druktechniek, waarbij een afbeelding wordt uitgesneden uit een stuk linoleum. Met behulp van een roller wordt drukinkt opgebracht en kunnen er afdrukken worden gemaakt.

Je hoeft geen tekentalent te zijn om in deze techniek te werken. Het is een eenvoudige techniek die toch vele mogelijkheden biedt. Je mag zelf een tekening maken, maar kan ook van tevoren op internet een afbeelding zoeken en uitprinten van maximaal 10 x 15 centimeter.

Deze workshop wordt georganiseerd door Nynke Kroes.

Datum: zondag 13 oktober van 13.00 – 15.30 uur

            zondag 1 december van 13.00 – 15.30 uur

Kosten: 4 euro p.p.

Opgave is niet meer mogelijk, de workshop is al vol!

 

Op een druilerige dinsdagmiddag stap ik het huis binnen van Gerkje. Het eerste wat mij opvalt is het mooie uitzicht over de weilanden. Wat een prachtig uitzicht; als je bij zo’n uitzicht aan het aanrecht staat is dat geen straf.

Gerkje beaamt dat het uitzicht inderdaad prachtig is. En toch overwegen ze om te verhuizen. Nee toch……..waarom? Daar komen we vast tijdens dit gesprek nog wel op, is de reactie van Gerkje.

Zij en haar partner wonen hier sinds januari 2018 en sindsdien zijn we ook niet meer op vakantie geweest. Als je hier bent, ben je al op vakantie toch zegt Gerkje.

Ben je een geboren en getogen Friezin?

Nee, ik ben geboren in Trimunt. Een gehucht in Groningen op een boerderij waar ik met mijn ouders en mijn 5 broers en 4 zussen woonden.

Wat een groot gezin en wat een werk voor jouw moeder!

Ja, elke dertien maanden werd er een kind geboren. Toen zat er twee keer 1 1/5 jaar tussen en na 7 jaar kwam er nog een kind en snel daarop nog eentje. Ik was nummer 8. Mijn moeder heeft heel hard gewerkt. We hadden geen stromend water, er was geen elektrische tijd en natuurlijk geen gas. De was werd met de hand gedaan. En met 10 kinderen en een boerderij was dat echt een hele grote klus. Mijn moeder kookte de was in een hele grote wasketel op een stel dat met een butagasfles werd verwarmd. Op 25 november 1962 op zondagmorgen om 06.00 uur is de boerderij afgebrand; tot op de grond. Iedereen kwam goed de boerderij uit; ook onze beesten die op stal onder hetzelfde dak stonden. Alleen onze kat Sneeuwwitje met haar jongen hebben het niet overleefd.

We werden eerst bij familie en vrienden ondergebracht; daarna konden we in een klein boerderijtje wonen totdat onze boerderij weer was opgebouwd. Dat heeft 1 jaar geduurd. En toen hadden we waterleiding! Stromend water in huis, dus we hoefden niet meer water uit de put pompen. Maar elektrische tijd en gas nog niet. In 1972 kregen mijn ouders pas elektrische tijd na verhuizing van de boerderij.

Ik ben verbaasd, dus jij bent opgegroeid in een huis zonder elektriciteit. Ik kan mij dat amper voorstellen.

Gerkje schiet in de lach. Ach, als je zo opgroeit weer je niet beter. Als ik naar bed ging dan nam je een lantaarntje mee; brandde met een kousje met petroleum. Als je ging slapen dan deed je het uit. En water pompten we uit de put; dat was voor ons gewoon.

Ik heb Trimunt even opgezocht omdat ik er nog nooit van had gehoord. Het is een gehucht in het Westerkwartier. Dit vond ik o.a. op Wikepedia: Tijdens de Tweede Wereldoorlog is er op Trimunt een radarstation gebouwd door de Duitsers. De bedoeling was dat deze vliegbasis Leeuwarden zou ondersteunen. De basis is echter niet voor het einde van de oorlog voltooid. De bunkers van deze basis staan nog in het ontginningsbos en zijn half in de grond weggezakt. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn tijdens de April-meistakingen in 1943 zestien bewoners van de nabijgelegen Haarsterweg op Trimunt standrechtelijk doodgeschoten. Daaronder een jongen van 13 jaar. Ter nagedachtenis aan hen is er een monument, omringd door 16 eiken opgericht op de plek waar de executies plaats hebben gevonden, waar ze nog elk jaar op 4 mei herdacht worden.

Trimunt werd tot 1985 doorsneden door de tramlijn Drachten - Groningen. Over het voormalige tracé loopt nu een fietspad.

Na de lagere school moest ze naar de huishoudschool. Gerkje vond er helemaal niets aan en ging naar de ULO. Zodra het kon ging ze van school en ging ze werken bij een boer. Deze boer was weduwnaar en had twee kinderen. Zij deed de huishouding en zorgde voor de kinderen.

Wat een verantwoordelijkheid voor zo’n jong meisje. Je was veertien/vijftien jaar oud!

Ach, is de reactie van Gerkje, het was toen gewoon zo. Niemand stond er bij stil dat het wel een hele verantwoordelijkheid was. Ik woonde ook bij de boer. Na verloop van tijd, in 1972, ging ik intern bij een gezin in Haren: daar deed ik ook de kinderen en de huishouding. Deze mensen ondersteunden mij in mijn wens om mij verder te ontwikkelen. Ik kreeg tijd om een LOI cursus te volgen voor doktersassistente en laborante. Toen ging ik werken als laborante in het ziekenhuis in Drachten. Dat heb ik met veel plezier gedaan.

In maart 1977 beviel ik van een dochter. Ik was een ongehuwde moeder; ik had wel een prima relatie met de vader hoor. Maar trouwen, dat hoefde niet voor mij. Ik hield van mijn onafhankelijkheid. Alleen het idee al dat je dan ook je achternaam in ging leveren. Dat vond ik raar. Ik was een Hijlkema en ik bleef een Hijlkema. Ook met een partner en een dochter. In 1982 kregen we een tweede dochter. De vader van mijn kinderen was veel weg. Hij werkte bij de seismologische dienst en dat was internationaal. Ik had grotendeels alleen de verantwoordelijkheid voor de opvoeding en verzorging van mijn kinderen.

Dat was voor die tijd toch wel bijzonder?

Dat klopt. Maar zoals ik al zei; ik was toen en ben nog een onafhankelijke vrouw die zelfstandig en in vrijheid haar beslissingen neemt. Ik hou wel rekening met anderen; maar uiteindelijk heb ik de sturing op mijn eigen leven. En daar hou ik van.

Waar woonde je toen?

Wij woonden in Drachten. En in deze tijd heb ik de avondmavo en de avondhavo gedaan. Ik wilde mijzelf verder ontwikkelen. Helaas kwam in 1985 een einde aan mijn relatie. We gingen “goed” uit elkaar en we kwamen co-ouderschap overeen. Dat was voor die tijd ook wel heel bijzonder. En dat is altijd goed gegaan. Natuurlijk was er wel eens wat. Maar ook nu nog, als er een kleinkind jarig is dan komen we gewoon allebei. Er is geen spanning en dat is heel fijn voor de kinderen. Ik zeg altijd, ik heb ooit zoveel van deze man gehouden dat ik ermee samenwoonde en kinderen kreeg. En als je dat in gedachten houdt, dan hoef je elkaar na een scheiding niet het leven zuur te maken. Dat is pas naar voor kinderen.

Ik ben het helemaal met je eens. Ging je toen weer in het ziekenhuis werken als laborante?

Nee, dat ging niet. Het werk van laboranten was heel erg veranderd. Het was grotendeels overgenomen door machines. Ik kon wel terugkomen maar dan moest ik een pittig bijscholingstraject volgen. Maar ik moest gewoon “de kost verdienen” en voor kinderen zorgen. Een bijscholing zag ik echt niet zitten. Ik heb hard gewerkt om het hoofd boven water te houden. In totaal heb ik 18 jaren alleen gewoond met de beide meiden.

Je hebt hard gewerkt, wat heb je gedaan?

Na de havo heb ik nog een cursus gevolgd om administraties goed te kunnen doen. In 1990 kreeg ik een baan bij de toenmalige Friese Poort. Daar heb ik in totaal 12 jaren gewerkt en dat was heel leuk. Er werd een nieuwe afdeling opgezet; vanuit die afdelingen werden bijscholingen gegeven aan medewerkers van bedrijven in Friesland. Dit was zo leuk. De baan was 4 dagen in de week en ik heb dat overlegd met de beide dochters. Ik werkte toen veel in huishoudens maar was wel thuis voor de kinderen. Met een reguliere baan van 4 dagen in de week waren zij wel vaker alleen. Maar zij vonden dat prima; ook omdat ik meer ging verdienen en er meer leuke dingen gedaan konden worden. Gerkje moet er breeduit om glimlachen terwijl ze dit vertelt. In 1999 heb ik een huis gekocht; in mijn eentje van mijn eigen inkomen. Daar ben ik best trots op.

Dat mag je ook zijn! Maar hoe ging het verder. Je woonde met jouw twee dochters in een eigen huis in Drachten en je had een leuke baan bij het Friese Poort. En toen? Hoe kwam je hier terecht in Akkrum met een nieuwe levensgezel?

In 2002 kwam ik Ton tegen; in april. Het was geen liefde op het eerste gezicht, geen bliksem die insloeg. Maar het voelde alsof ik deze man al kende; zo vertrouwd en zo vanzelfsprekend. Het stadium dat je na een verliefdheid, als het goed is, bereikt: vertrouwd en houden van. Dat had ik direct met Ton en gelukkig was dat wederzijds. Hij woonde in de Achterhoek en de knoop werd gauw doorgehakt: we kochten een huis in Ruurlo en in 2002 woonde in daar samen met Ton.

Ging je toen weer als laborante aan het werk?

Nee, dat ging niet meer he door alle veranderingen. Mijn hele leuke baan bij het Fries Poort had ik opgezegd en zo gauw kreeg ik niet een vergelijkbare baan. Ik ging gewoon aan het werk in de thuiszorg. Handen laten wapperen! Daar werd ik al wel vrij snel leidinggevende maar door een reorganisatie kreeg ik in 2015 ontslag. In die tijd werd Ton ziek.

Hoe kwamen jullie dan in Friesland terecht?

Ik had natuurlijk veel familie in Friesland. Met een tourcaravan waren wij best veel in Friesland. We hadden ook een sloepje. In 2012 stonden wij op de camping ’t Drijfveer en we voeren met ons sloepje toen we een stacaravan zagen. “Als deze te koop komt, gaan we deze kopen”. En geloof het of niet, heel snel kwam deze te koop. En dan spreek ik over het jaar 2012. Toen Ton ziek werd en ik reorganisatieontslag kreeg was het tijd om eens goed na te denken over het leven. We besloten dat we naar Friesland wilden verhuizen. We vroegen de gemeente of wij, in afwachting van een huis, tijdelijk in de caravan mochten wonen. Dat mocht. In de winter “logeerden” we in Terherne want dan werd het water afgesloten. Er kwam nieuwbouw in Akkrum en we werden ingeloot voor een huis. In januari 2018 zijn we hier komen wonen.

Ben je nu thuis in Akkrum?

Ja hoor, Ton doet vrijwilligerswerk op het pontje in Terherne en ik ben gastvrouw in De Doarpskeamer. Een buurtgenoot van mij, Janny Bijlsma, werkte als gastvrouw in De Doarpskeamer en vroeg of dat niet iets voor mij was. Dat vond ik wel een leuke manier om kennis te maken met meer mensen in Akkrum. Nu zijn we samen één keer in de maand op donderdagochtend gastvrouw. Heel gezellig maar ook heel fijn om dit samen te doen. We vullen elkaar aan en vangen elkaar op als één van ons niet kan.

En dan toch verhuizen, want dat zei je toen ik binnenkwam.

Ja, dat klopt. Het heeft geen haast maar dit huis heeft teveel ruimte op de bovenverdieping. Dat was handig toen de 7 kleinkinderen nog kwamen logeren.

Zeven kleinkinderen tegelijkertijd!!!

Ja zeker. Ze kwamen als een grote bende tegelijkertijd logeren. Ze vermaakten elkaar. Maar we deden ook veel spelletjes met elkaar: kaarten, sjoelen en zelfs pokeren met echte fiches. Het was altijd heel gezellig met de hele club om de tafel. En natuurlijk zorgden wij voor eten en drinken. Maar de oudste is nu 21 en de jongste is 12. Zij hebben nu hun eigen dingen in het weekend. Dus de slaapkamers boven zijn niet meer allemaal nodig. Een appartement met alles gelijkvloers is gewoon handig.

Het was een hele gezellige ontmoeting. Gerkje is een vrouw die bewuste keuzes heeft gemaakt. Keuzes vooruitlopend op maatschappelijke ontwikkelingen zoals ongetrouwd kinderen krijgen, haar eigen naam hield, jezelf door ontwikkelen en regie houden op het eigen leven. Een onafhankelijke vrouw die in alle vrijheid haar eigen beslissingen neemt en daar vervolgens ook voor staat.  

De workshops van het herfst/winterseizoen 2024 zijn inmiddels gestart. Heel veel mensen hebben zich aangemeld en zijn enthousiast. Daar zijn we natuurlijk erg blij mee.

Door de grote belangstelling zijn en aantal workshop volgeboekt, maar mocht je toch graag mee willen doen, dan is er de mogelijkheid om je op de wachtlijst te plaatsen. Mochten er mensen zich afmelden, dan is er misschien nog een kans om mee te doen.

Helaas is het een aantal keren gebeurd dat belangstellenden die zich hadden opgegeven, maar niet bij de workshop aanwezig waren en zich ook niet hadden afgemeld.

Dat is erg jammer, niet alleen voor de workshophouder, die zich heeft voorbereid op het aantal opgegeven deelnemers en mogelijk kosten heeft gemaakt, maar ook voor deelnemers die op de wachtlijst staan. Dus lieve mensen, kun je om welk reden dan ook niet aanwezig zijn bij de workshop waar je je voor hebt opgegeven, meldt je dan een week van te voren af. Dan kunnen we iemand die op de wachtlijst staat, blij maken.

Workshops en activiteiten oktober en november 2024

Kleien met Loes  17 okt  13.30–16.30 uur

Filmhuis 20 okt. 14:00 uur

Eco printen  21 okt 13.00 – 16.30 uur

Wolvilten 22 okt 14.00 tot 16.00 

Soepinloop  24 okt 12.00 – 13.00 

Stamboomonderzoek  24 okt 13.30 – 16.00 

Creatief in de Vakantie met (groot)ouders kind 28 okt 13.00 – 17.00

Schildersclub 30 okt 19.00 – 21.30

Kleien met Loes 31 okt 13.30 – 16.30

Wol Spinnen 4 nov 13.00 – 16.-00

Winterfair 5 t/m 9 nov

Kerststal-expositie  8/9 okt

Eco-printen 11 nov 13.00 – 16.-00

Filmhuis  17 nov 13.00 – 18.00

Lezing Relaties 18 nov 19.30

Kleien  21 nov 13.30 – 16.30 H

Soepinloop 21 nov  12.00 – 13.00 TK

Stamboomonderzoek 21 nov 13.00 – 16.00 SK

Verftechnieken 21 nov 19.30 – 21.30 SK

Koken zonder zakjes/pakjes  23 nov 14.00 – 19.00

Voor meer informatie over de workshops/activiteiten kijk op de website onder kopje activiteiten.

Een aantal workshops zijn al vol, maar je kunt je altijd op de wachtlijst laten plaatsen.

In de Doarpskeamer Akkrum-Nes wordt er net als voorgaande jaren begin november weer een winterfair georganiseerd.

Het duurt nog even, maar de winterse feestdagen komen er aan en dus een mooie gelegenheid om nu al vast op zoek te gaan naar cadeautjes. Tijdens de winterfair zijn er leuke hebbedingetjes te koop, veelal handgemaakt door een groep enthousiaste vrijwilligers. Ook bij veel vrijwilligers thuis is er hard gewerkt aan tassen, viltproducten, knuffeltjes, kerstversiering en woondecoraties. Leuke cadeautjes voor Sinterklaas en Kerst of voor jezelf.

Ook dit jaar is de opbrengst voor de Doarpskeamer. De opbrengst van vorig jaar was boven verwachting, voor maar liefst € 1041,50 is er verkocht en is gebruikt voor de inrichting van de nieuwe Túnkeamer. En dit alles door een groep enthousiaste vrijwilligsters. Alvast heel veel dank voor jullie enorme inzet.

Openingstijden: dinsdag 5  t/m vrijdag 8 november 2024 van 13.00 tot 17.00 uur

                           zaterdag 9 november 2024 van 10.00 tot 15.00 uur

Iedereen is welkom en de entree is gratis.

Noteer dus de datum vast in je agenda en kom gezellig langs.

Expositie van kerststallen en kerstgroepen

Nieuw dit jaar is een expositie van kerststallen. Het gebruik van een kerststal is van oorsprong een katholieke traditie, maar tegenwoordig nemen ook andere culturen dit ritueel over. In kerken en huiskamers wordt met kerst een stalletje neergezet, met daarin de figuren uit het kerstverhaal.

Aan de oproep aan bewoners van Akkrum-Nes om hun kerststal een paar dagen uit te lenen, is goed gehoor aan gegeven. Er hebben zich een groot aantal inwoners aangemeld en dat is natuurlijk fantastisch.

Tijdens de Winterfair is de nieuwe Túnkeamer sfeervol aangekleed in kerstsferen en worden de vele kerststallen daar tentoongesteld. Misschien wat vroeg, maar met Kerst horen de kerststalletjes weer thuis te zijn.

Tijdens de expositie zijn er verschillende kerststallen en kerstgroepen te bekijken: grote en kleine, zelfgemaakte, nieuwe en hele oude en ook uit verschillende landen. Door iedereen te bewonderen, een prachtig kijk-spel. Ook voor kinderen erg leuk om te komen kijken.

Openingstijden:  vrijdag 8 november van 15.00 tot 17.00 uur

                           zaterdag 9 november van 13.00 tot 15.00 uur

Iedereen is welkom en de intree is gratis.

In november vindt er weer een workshop schilderen plaats. Vorig jaar was het verfgieten, dit jaar willen we bezoekers graag kennis laten maken met verschillende verftechnieken. Verftechnieken met behulp van plastic zakjes, lepels, garen, ketting,  stokjes, en ook je vingers. Pietha Draijer (eigenares van Robuuzt in Akkrum) en Sjoukje Feddes organiseren deze workshop en gaan met jullie aan de slag met diverse technieken.

Wanneer: Donderdagavond 21 november van uur 19.30 uur tot 21.30 uur
Kosten: € 8,50 waarvan € 2,00 voor koffie/thee 
Materialen: Wordt voor gezorgd!

Opgave: via e-mail naar sjoukjefeddes@outlook.com.

Prachtige gehaakte kerstballen, naar een idee van Sjoukje Feddes.

Doe mee en haak een leuke bal voor in je eigen kerstboom, maar ook leuk om als (kerst)cadeautje weg te geven.

Een beetje kunnen haken is wel handig.

Wanneer: Vrijdagmorgen 6 december van 10 uur tot 12 uur
Kosten: € 3,50 inclusief koffie/thee
Materialen: wij regelen kleurige katoen, garen en kerstballen
Zelf meenemen: haaknaald(en) en eventueel eigen kerstballen en/of garen
Opgave: e-mail naar sjoukjefeddes@outlook.com.

Op een druilerige dinsdagmiddag stap ik het huis binnen van Gerkje. Het eerste wat mij opvalt is het mooie uitzicht over de weilanden. Wat een prachtig uitzicht; als je bij zo’n uitzicht aan het aanrecht staat is dat geen straf.

Gerkje beaamt dat het uitzicht inderdaad prachtig is. En toch overwegen ze om te verhuizen. Nee toch……..waarom? Daar komen we vast tijdens dit gesprek nog wel op, is de reactie van Gerkje.

Zij en haar partner wonen hier sinds januari 2018 en sindsdien zijn we ook niet meer op vakantie geweest. Als je hier bent, ben je al op vakantie toch zegt Gerkje.

Ben je een geboren en getogen Friezin?

Nee, ik ben geboren in Trimunt. Een gehucht in Groningen op een boerderij waar ik met mijn ouders en mijn 5 broers en 4 zussen woonden.

Wat een groot gezin en wat een werk voor jouw moeder!

Ja, elke dertien maanden werd er een kind geboren. Toen zat er twee keer 1 1/5 jaar tussen en na 7 jaar kwam er nog een kind en snel daarop nog eentje. Ik was nummer 8. Mijn moeder heeft heel hard gewerkt. We hadden geen stromend water, er was geen elektrische tijd en natuurlijk geen gas. De was werd met de hand gedaan. En met 10 kinderen en een boerderij was dat echt een hele grote klus. Mijn moeder kookte de was in een hele grote wasketel op een stel dat met een butagasfles werd verwarmd. Op 25 november 1962 op zondagmorgen om 06.00 uur is de boerderij afgebrand; tot op de grond. Iedereen kwam goed de boerderij uit; ook onze beesten die op stal onder hetzelfde dak stonden. Alleen onze kat Sneeuwwitje met haar jongen hebben het niet overleefd.

We werden eerst bij familie en vrienden ondergebracht; daarna konden we in een klein boerderijtje wonen totdat onze boerderij weer was opgebouwd. Dat heeft 1 jaar geduurd. En toen hadden we waterleiding! Stromend water in huis, dus we hoefden niet meer water uit de put pompen. Maar elektrische tijd en gas nog niet. In 1972 kregen mijn ouders pas elektrische tijd na verhuizing van de boerderij.

Ik ben verbaasd, dus jij bent opgegroeid in een huis zonder elektriciteit. Ik kan mij dat amper voorstellen.

Gerkje schiet in de lach. Ach, als je zo opgroeit weer je niet beter. Als ik naar bed ging dan nam je een lantaarntje mee; brandde met een kousje met petroleum. Als je ging slapen dan deed je het uit. En water pompten we uit de put; dat was voor ons gewoon.

Ik heb Trimunt even opgezocht omdat ik er nog nooit van had gehoord. Het is een gehucht in het Westerkwartier. Dit vond ik o.a. op Wikepedia: Tijdens de Tweede Wereldoorlog is er op Trimunt een radarstation gebouwd door de Duitsers. De bedoeling was dat deze vliegbasis Leeuwarden zou ondersteunen. De basis is echter niet voor het einde van de oorlog voltooid. De bunkers van deze basis staan nog in het ontginningsbos en zijn half in de grond weggezakt. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn tijdens de April-meistakingen in 1943 zestien bewoners van de nabijgelegen Haarsterweg op Trimunt standrechtelijk doodgeschoten. Daaronder een jongen van 13 jaar. Ter nagedachtenis aan hen is er een monument, omringd door 16 eiken opgericht op de plek waar de executies plaats hebben gevonden, waar ze nog elk jaar op 4 mei herdacht worden.

Trimunt werd tot 1985 doorsneden door de tramlijn Drachten - Groningen. Over het voormalige tracé loopt nu een fietspad.

Na de lagere school moest ze naar de huishoudschool. Gerkje vond er helemaal niets aan en ging naar de ULO. Zodra het kon ging ze van school en ging ze werken bij een boer. Deze boer was weduwnaar en had twee kinderen. Zij deed de huishouding en zorgde voor de kinderen.

Wat een verantwoordelijkheid voor zo’n jong meisje. Je was veertien/vijftien jaar oud!

Ach, is de reactie van Gerkje, het was toen gewoon zo. Niemand stond er bij stil dat het wel een hele verantwoordelijkheid was. Ik woonde ook bij de boer. Na verloop van tijd, in 1972, ging ik intern bij een gezin in Haren: daar deed ik ook de kinderen en de huishouding. Deze mensen ondersteunden mij in mijn wens om mij verder te ontwikkelen. Ik kreeg tijd om een LOI cursus te volgen voor doktersassistente en laborante. Toen ging ik werken als laborante in het ziekenhuis in Drachten. Dat heb ik met veel plezier gedaan.

In maart 1977 beviel ik van een dochter. Ik was een ongehuwde moeder; ik had wel een prima relatie met de vader hoor. Maar trouwen, dat hoefde niet voor mij. Ik hield van mijn onafhankelijkheid. Alleen het idee al dat je dan ook je achternaam in ging leveren. Dat vond ik raar. Ik was een Hijlkema en ik bleef een Hijlkema. Ook met een partner en een dochter. In 1982 kregen we een tweede dochter. De vader van mijn kinderen was veel weg. Hij werkte bij de seismologische dienst en dat was internationaal. Ik had grotendeels alleen de verantwoordelijkheid voor de opvoeding en verzorging van mijn kinderen.

Dat was voor die tijd toch wel bijzonder?

Dat klopt. Maar zoals ik al zei; ik was toen en ben nog een onafhankelijke vrouw die zelfstandig en in vrijheid haar beslissingen neemt. Ik hou wel rekening met anderen; maar uiteindelijk heb ik de sturing op mijn eigen leven. En daar hou ik van.

Waar woonde je toen?

Wij woonden in Drachten. En in deze tijd heb ik de avondmavo en de avondhavo gedaan. Ik wilde mijzelf verder ontwikkelen. Helaas kwam in 1985 een einde aan mijn relatie. We gingen “goed” uit elkaar en we kwamen co-ouderschap overeen. Dat was voor die tijd ook wel heel bijzonder. En dat is altijd goed gegaan. Natuurlijk was er wel eens wat. Maar ook nu nog, als er een kleinkind jarig is dan komen we gewoon allebei. Er is geen spanning en dat is heel fijn voor de kinderen. Ik zeg altijd, ik heb ooit zoveel van deze man gehouden dat ik ermee samenwoonde en kinderen kreeg. En als je dat in gedachten houdt, dan hoef je elkaar na een scheiding niet het leven zuur te maken. Dat is pas naar voor kinderen.

Ik ben het helemaal met je eens. Ging je toen weer in het ziekenhuis werken als laborante?

Nee, dat ging niet. Het werk van laboranten was heel erg veranderd. Het was grotendeels overgenomen door machines. Ik kon wel terugkomen maar dan moest ik een pittig bijscholingstraject volgen. Maar ik moest gewoon “de kost verdienen” en voor kinderen zorgen. Een bijscholing zag ik echt niet zitten. Ik heb hard gewerkt om het hoofd boven water te houden. In totaal heb ik 18 jaren alleen gewoond met de beide meiden.

Je hebt hard gewerkt, wat heb je gedaan?

Na de havo heb ik nog een cursus gevolgd om administraties goed te kunnen doen. In 1990 kreeg ik een baan bij de toenmalige Friese Poort. Daar heb ik in totaal 12 jaren gewerkt en dat was heel leuk. Er werd een nieuwe afdeling opgezet; vanuit die afdelingen werden bijscholingen gegeven aan medewerkers van bedrijven in Friesland. Dit was zo leuk. De baan was 4 dagen in de week en ik heb dat overlegd met de beide dochters. Ik werkte toen veel in huishoudens maar was wel thuis voor de kinderen. Met een reguliere baan van 4 dagen in de week waren zij wel vaker alleen. Maar zij vonden dat prima; ook omdat ik meer ging verdienen en er meer leuke dingen gedaan konden worden. Gerkje moet er breeduit om glimlachen terwijl ze dit vertelt. In 1999 heb ik een huis gekocht; in mijn eentje van mijn eigen inkomen. Daar ben ik best trots op.

Dat mag je ook zijn! Maar hoe ging het verder. Je woonde met jouw twee dochters in een eigen huis in Drachten en je had een leuke baan bij het Friese Poort. En toen? Hoe kwam je hier terecht in Akkrum met een nieuwe levensgezel?

In 2002 kwam ik Ton tegen; in april. Het was geen liefde op het eerste gezicht, geen bliksem die insloeg. Maar het voelde alsof ik deze man al kende; zo vertrouwd en zo vanzelfsprekend. Het stadium dat je na een verliefdheid, als het goed is, bereikt: vertrouwd en houden van. Dat had ik direct met Ton en gelukkig was dat wederzijds. Hij woonde in de Achterhoek en de knoop werd gauw doorgehakt: we kochten een huis in Ruurlo en in 2002 woonde in daar samen met Ton.

Ging je toen weer als laborante aan het werk?

Nee, dat ging niet meer he door alle veranderingen. Mijn hele leuke baan bij het Fries Poort had ik opgezegd en zo gauw kreeg ik niet een vergelijkbare baan. Ik ging gewoon aan het werk in de thuiszorg. Handen laten wapperen! Daar werd ik al wel vrij snel leidinggevende maar door een reorganisatie kreeg ik in 2015 ontslag. In die tijd werd Ton ziek.

Hoe kwamen jullie dan in Friesland terecht?

Ik had natuurlijk veel familie in Friesland. Met een tourcaravan waren wij best veel in Friesland. We hadden ook een sloepje. In 2012 stonden wij op de camping ’t Drijfveer en we voeren met ons sloepje toen we een stacaravan zagen. “Als deze te koop komt, gaan we deze kopen”. En geloof het of niet, heel snel kwam deze te koop. En dan spreek ik over het jaar 2012. Toen Ton ziek werd en ik reorganisatieontslag kreeg was het tijd om eens goed na te denken over het leven. We besloten dat we naar Friesland wilden verhuizen. We vroegen de gemeente of wij, in afwachting van een huis, tijdelijk in de caravan mochten wonen. Dat mocht. In de winter “logeerden” we in Terherne want dan werd het water afgesloten. Er kwam nieuwbouw in Akkrum en we werden ingeloot voor een huis. In januari 2018 zijn we hier komen wonen.

Ben je nu thuis in Akkrum?

Ja hoor, Ton doet vrijwilligerswerk op het pontje in Terherne en ik ben gastvrouw in De Doarpskeamer. Een buurtgenoot van mij, Janny Bijlsma, werkte als gastvrouw in De Doarpskeamer en vroeg of dat niet iets voor mij was. Dat vond ik wel een leuke manier om kennis te maken met meer mensen in Akkrum. Nu zijn we samen één keer in de maand op donderdagochtend gastvrouw. Heel gezellig maar ook heel fijn om dit samen te doen. We vullen elkaar aan en vangen elkaar op als één van ons niet kan.

En dan toch verhuizen, want dat zei je toen ik binnenkwam.

Ja, dat klopt. Het heeft geen haast maar dit huis heeft teveel ruimte op de bovenverdieping. Dat was handig toen de 7 kleinkinderen nog kwamen logeren.

Zeven kleinkinderen tegelijkertijd!!!

Ja zeker. Ze kwamen als een grote bende tegelijkertijd logeren. Ze vermaakten elkaar. Maar we deden ook veel spelletjes met elkaar: kaarten, sjoelen en zelfs pokeren met echte fiches. Het was altijd heel gezellig met de hele club om de tafel. En natuurlijk zorgden wij voor eten en drinken. Maar de oudste is nu 21 en de jongste is 12. Zij hebben nu hun eigen dingen in het weekend. Dus de slaapkamers boven zijn niet meer allemaal nodig. Een appartement met alles gelijkvloers is gewoon handig.

Het was een hele gezellige ontmoeting. Gerkje is een vrouw die bewuste keuzes heeft gemaakt. Keuzes vooruitlopend op maatschappelijke ontwikkelingen zoals ongetrouwd kinderen krijgen, haar eigen naam hield, jezelf door ontwikkelen en regie houden op het eigen leven. Een onafhankelijke vrouw die in alle vrijheid haar eigen beslissingen neemt en daar vervolgens ook voor staat.  

Doarpsbreed Helpt, een samenwerking tussen Plaatselijk Belang, de Terptsjerke, Raad van Kerken en de Doarpskeamer, organiseren zaterdag 2 november samen een herdenking ter nagedachtenis aan mensen die gemist worden.

Op 2 november is het Allerzielen, een gedenkdag uit de Rooms-Katholieke traditie. Allerzielen wordt de laatste jaren ook door de andere gezindten en niet gelovigen toegepast.  De gedenkbijeenkomst is voor iedereen die stil wil staan bij verlies van een geliefde, ongeacht hoe lang of kort geleden. Mensen van voorbij, herdenken op een manier die bij je past. Iedereen is vrij om te komen en te gaan op een eigen moment.

Er zijn mogelijkheden om een kaarsjes aan te steken, te luisteren naar muziek, de naam van de overledene op te schrijven, te luisteren naar een verhaal of gedicht, stil te zijn, herinneringen op te halen etc. Mensen van voorbij, herdenken op een manier die bij je past. Iedereen wordt uitgenodigd, iedereen is welkom, ongeacht levensovertuiging.

In het delen van afscheid, ligt ook de mogelijkheid tot verbinding. Samen gedenken is samen delen. De bijeenkomst is van 19.00 tot 20.00 uur en vindt plaats in en rondom de Terptsjerke en de Lantearnetún. Tot ziens op 2 november.

Soepinloop door onze soep-specialist Sjoukje Feddes

 Vorig jaar is er gestart met de soepinloop, aansluitend op de inloop op donderdag.
Zo smaakten de Marokkaanse linzensoep, de pindasoep en op Koningsdag de pompoen/wortel/ linzensoep prima bij de soep-eters.
Ook dit seizoen wordt er weer heerlijke soep gemaakt met veel verse ingrediënten.

Iedereen kan aanschuiven van 12.00 tot 13.00 uur

donderdag 24 oktober, donderdag  21 november en
donderdag 19 december.

Kosten € 3,50 waarvan € 1,00 voor de Doarpskeamer

Omdat het voor de soepbereider prettig is te weten hoeveel soepeters er ongeveer komen, vragen we je om je even op te geven via een mailtje naar sjoukjefeddes@outlook.com.

Ook in de Doarpskeamer hangt een inschrijvingslijst.
Lukt het toch niet om te komen, dan wel graag even afmelden.

Met ingang van donderdag 10 oktober is er, iedere oneven week, een gezellig breicafé in de Doarpskeamer. Voor beginners en gevorderden, iedereen is welkom!

Vanaf 14 uur. Kosten €2 voor “kôfje,tee en waarmte”.

Schuif gezellig aan!

Je eigen BIG SHOPPER naaien!

Op 1 middag gaan we samen  aan de slag om een leuke tas te naaien. Ook voor de niet ervaren naaister, is dit goed te doen met mijn hulp.

Je kunt uit meerdere stoffen kiezen. De tas is van dubbele stof met een binnenzakje. 

Wanneer: donderdagmiddag 31 oktober van 13.30 uur tot ongeveer 17 uur

Kosten: € 7 inclusief stoffen en € 2 voor de Doarpskeamer ( thee/koffie)

Graag zo mogelijk eigen naaimachine meenemen. Er zijn 2 naaimachines aanwezig voor wie er geen heeft. Opgeven bij sjoukjefeddes@outlook.com    En …. VOL=VOL

Voor meer info kun je mij bellen op 06-46124114  Sjoukje Feddes

Net als voorgaande jaren  wordt er ook dit jaar weer een workshop bloemschikken Kerst georganiseerd. Deze keer een klein en eenvoudig stukje in een wijnglas en/of een ster van takken.

Datum: 19 december  2024

Tijd: 19.30 – 21.00 uur

Kosten   € 5,-

De workshop is vol. Mocht je graag willen mee doen, mail naar activiteiten@doarpskeamerakkrumnes.nl., je wordt dan op de wachtlijst geplaatst.

Een nieuwe activiteit: een expositie van kerststallen. Op vrijdag 8 en zaterdag 9 november komt er een expositie van allerlei verschillende soorten kerststallen of kerstgroepen. De nieuwe Túnkeamer zal dan sfeervol worden aangekleed met (hopen we), heel veel kerststallen. Iedereen is dan welkom om te komen kijken.

Graag zouden we kerststallen willen lenen. Alles is welkom, oude of nieuwe, grote of kleine of zelfgemaakte kerststallen.

We zullen er heel zuinig op zijn!

Doe je mee? Meld je dan aan door een mailtje te sturen naar activiteiten@doarpskeamerakkrumnes.nl.

 

Ook dit jaar is er weer een winterfair van 5 tot en met 9 november 2024.

 

Voor de zomer is een groepje enthousiaste vrijwilligers begonnen met de voorbereidingen van de Winterfair. Wekelijks komen ze bij elkaar om mooie en leuke cadeautjes en hebbedingetjes te maken, die tijdens de Winterfair verkocht kunnen worden, waarbij de opbrengst voor de Doarpskeamer is. Wil je ook mee doen, of heb je leuke ideeën? Kom gerust langs op vrijdagmiddag rond 14.00 uur in de Doarpskeamer.

Net als vorig jaar organiseert Gerda van Olphen weer een kookworkshop “Lekker-ite”.

Er wordt samen gekookt op een gezonde en bewuste manier, zonder toevoegingen, smaakversterkers, conserveermiddelen e.d. Kortom voor ieder die van puur, voedzaam en (h)eerlijk eten houdt en eens iets anders wil proberen.

De maaltijd bestaat uit een voorgerecht, verschillende hoofdgerechtjes en een heerlijk toetje.

Kosten: 6 euro per persoon, drankjes 1 euro.

Datum: 1 december van 16.00 tot 19.00 uur

Opgave voor 25 november via gerdavanolphen@gmail.com

Er is veel belangstelling voor deze kookworkshop, vol is vol.

Leren spinnen met natuurlijke materialen en moderne technieken. Iedereen kan het!

Gerda Nijholt neemt je mee in het authentiek wol spinnen en laat je zien hoe je van een prachtige vacht mooi garen kunt maken om weer te gebruiken voor andere creatieve doeleinden.

Data: maandag 4 november 13.00 – 16.00 uur,  maandag 25 november  13.00 – 16.00 uur,

maandag 9 december  13.00 – 16.00 uur

Kosten €12,- inclusief materiaal en koffie/thee. Meedoen?

Meld je aan via: gerdanijholt@gmail.com

Ook voor mensen/kinderen die zichzelf niet als creatief zouden omschrijven, is dit een hele leuke workshop om als ouder en kind samen een kunstwerk te maken.

Nynke Kroes begeleidt jullie om stapsgewijs een kleurrijk resultaat te maken, geïnspireerd op het werk van de bekende kunstenaar Friedensreich Hundertwasser. Opvallend bij de ontwerpen is dat rechte lijnen ontbreken en er gebruik gemaakt wordt van felle kleuren.

Er wordt gewerkt op een plaat hout met merkstiften, ecoline, glanskarton en krijt. Echt heel leuk om samen te doen en iedereen kan het.

Kom als ouder of grootouder of buurvrouw of oom, samen met je kind of kleinkind of buurkind of neefje/nichtje. (8 -12 jaar)

Er kunnen maximaal 5 tweetallen meedoen.

Per tweetal zijn de kosten: 8 euro, dit is inclusief koffie/thee/fris

Maandag 28 oktober van 13.00 – 17.00 uur

Aanmelden is niet meer mogelijk, de workshop zit al vol!

 

Stipersjûn Akkrum Ald en Nij 2024.

CB van Woerden: Fan oaljestamperij oant tsiiseksport en greathannel.

Akkrum - Op woansdei 6 novimber organisearret de Stifting Akkrum Ald en Nij syn jierlikse Stipersjûn yn de grutte seal fan Leppehiem oan de Leppedyk yn Akkrum. Ek dit kear hawwe we nijsgjirrige ûnderwerpen foar jo.

We begjinne mei ‘In slach troch Akkrum’, in plaatsje mei in praatsje, mei dêryn âld-Akkrumers. Nei it skoft gean we nei de presintaasje “CB van Woerden: Fan oaljestamperij oant tsiiseksport en greathannel”, fan Jan Eijzenga.

Hy hat yngeand stúdzje makke fan dit yndrukwekkende famyljebedriuw. Jierren lang hat van Woerden it gesicht fan de Galemaleane yn Akkrum bepaald. De grutte pakhuzen tsjûgje dêr no noch fan. We kinne in ynteressant ferhaal ferwachtsje, mei in soad byldmateriaal.

De jûn begjint om 19.30. Stipers fan Akkrum Ald en Nij hawwe frije tagong. Binne jo noch gjin stiper en wolle jo dit ferhaal fan van Woerden en de ‘Slach troch Akkrum’ mei âld-Akkrumers net misse? Jo kinne oan de seal fan Leppehiem stiper wurde fan € 8,50 it jier ôf.

Der is altyd in soad flecht op ‘e koai, dat: Kom op tiid, want fol = fol.